Dag 07: actie in de taxi

Zo dan! Nieuwe dag nieuwe kansen. We gaan er weer wat leuks van maken met zijn allen.

Ik heb afgelopen nacht 4 korte videofilmpjes ge-upload op deze reislog, waarvan ééntje vanaf de rug/nek van één van onze vrinden. Zo leuk! Belangrijk; in tegenstelling tot de rug, is de nek van een olifant zeer sterk. Met de juiste begeleiding kan dat geen kwaad.

Misschien is het ook wel aardig om af en toe getrakteerd te worden op een "wist je dat"-je. Nou... komtiedan...   Wist je dat...... olifanten de enige dieren zijn die niet kunnen springen?...

Olifanten lopen niet echt snel. Ze lopen 6 km per uur. Maar als ze boos of bang zijn kunnen ze wel 40 km per uur lopen, alleen over korte afstanden. Ook kunnen olifanten zwemmen en klimmen, maar springen kan niet. Bij het neerkomen zouden ze hun poten kunnen breken. Als een olifant om moet draaien lopen ze liever achteruit. Dat vinden ze makkelijker.

Und jetzt an die Arbeit, de dames & heren moeten eten.

Vandaag een rustig dagje. Ik ben de allrounder, wat betekent dat je bij het hoofdgebouw blijft en zorg draagt voor het winkeltje, administratieve taakjes en alle vragen bezoekers beantwoord (waar is het toilet, kan ik iets kopen, etc etc). Heerlijk zo’n dagje tussendoor. Ik waag een poging om de tafels stofvrij te krijgen.

Het water in de rivier staat vandaag einde dag extreem hoog wat betekent dat de stroming die normaal al heel sterk is, nu helemaal sterk is. Des te leuker om in te zwemmen. Vinden mijn collegaatjes… Ik wil geen tut zijn dus met een enigszins harder kloppend hart werk ik me in een zwemvest, mijn lelijke sandalen aan en daar gaan we.. 2 mahouts gaan ook mee: Eddhar en –ik verzin dit niet- sweet chocolate(zijn echte naam is bij niemand bekend). Mijn angst wordt iets groter als Eddhar i.p.v. 1 maar liefst 3 zwemvesten over elkaar aantrekt. Maar gelukkig, ze lopen te dollen en gebruiken deze lading zwemvesten zodat ze tegelijkertijd hun thaise boxing kicks te kunnen oefenen. Aangekomen bij de rivier en wauw! wat stroomt het water wild en prachtig! We krijgen duidelijke instructies van Eddhar wat te doen: in het water springen, in de stroming blijven en aan de rechterkant blijven zwemmen. Nikki en ik besluiten bij 3! Om samen te springen maar we pas bij 13 waagden we gillend van de lach de sprong. Mijn angst bleek ongegrond want het was fantastisch. Het enige spannende moment is als je op een gegeven aankomt bij de plaats waar we het water weer uitgaan (je zwemt als het ware een lus). Daar moet je even “ gas” geven en jezelf uit de stroming zwemmen om aan de oever te komen.Dit is normaal al pittig maar nu vandaag kost het net een tikje meer moeite.

Doodmoe maar voldaan rol ik die avond mijn bed in. Helaas komt er van slapen weinig terecht omdat de vele honden die hier op ElephantsWorld rondlopen de kolder in hun kop krijgen: blaffen blaffen en nog eens blaffen.